Σε ηλικία 89 ετών έφυγε πριν από λίγα λεπτά, ένας σπουδαίος νομικός, εξαιρετικός καθηγητής και μεγάλος πολιτικός. Αντίο... σε έναν από τους τελευταίους ΜΕΓΑΛΟΥΣ αγωνιστές της Ελλάδας....
Της Πηνελόπης Ντρες
Μετά από πολλές μέρες στην εντατική μονάδα ο οργανισμός τους δεν άντεξε τα πολλαπλά εγκεφαλικά επεισόδια...και άφησε την τελευταία του πνοή στις 19:35 σε γνωστό ιδιωτικό θεραπευτήριο - νοσοκομείο.
Του άρεσε να ζωγραφίζει και να δημιουργεί έργα τέχνης... Χάζευα στο σπίτι του κουμπάρου του και στενού του φίλου, του Τάκη Σπηλιάκου (δικηγόρου)... Κάποιους πίνακες.... Δεν το περίμενα ότι αυτά τα εξαιρετικά δημιουργήματα θα τα έχει επιμεληθεί, φτιάξει και σκαρφιστεί... ένας πολιτικός ή δικηγόρος... Ύστερα έμαθα και 2-3 πράγματα από το έργο του στην πολιτική και στη δικηγορία... "Τελικά, σκέφτηκα.. δεν είναι όλοι οι πολιτικοί ίδιοι...". Γλεντζές, ανοιχτόκαρδος και καλοσυνάτος... έτσι μου τον περιέγραψαν οι δικοί του άνθρωποι.
Ρωτάω την μητέρα μου ....πώς ήταν αυτός ο πολιτικός; Που δεν τον ήξερε... παρά μόνο στα πολιτικά δρώμενα... άλλης παράταξης και ιδεών από εκείνη... "Ήταν καλός άνθρωπος αυτός ο πολιτικός... Δεν απασχόλησε ποτέ... Δεν σχολιάστηκε.... Ήταν καλός άνθρωπος" μου απαντά...
Ομότιμος καθηγητής της Νομικής Σχολής και του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Δικηγόρος και ποινικολόγος.
Γεννημένος το 1922 εκείνα τα δύσκολα και πέτρινα για όλους χρόνια. Διαβάζοντας το βιογραφικό του συγκράτησα ότι στη διάρκεια της κατοχής έλαβε μέρος στην εθνική αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΔΕΣ. "Άλλος ένα αγωνιστής που φεύγει..." σκέφτηκα.
Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Ποινικού Δικαίου από τοΠανεπιστήμιο του Μονάχουδικτατορία δεν ενέκρινε τον διορισμό του αφού οι πράξεις του και οι παραδόσεις του στη Νομική Σχολή κατά τη διάρκεια της χούντας κατακρίθηκαν ως αντιδικτατορικές εκδηλώσεις... Αντιστασιακός... δεν του άρεσε να πηγαίνει με το ρεύμα αλλά αντίθετα σε αυτό.
Το 1969 μάλιστα οι ιδέες αυτές τον οδήγησαν και στη σύλληψή του αλλά και σε μια σειρά βασανιστηρίων και 5μηνης απομόνωσης και 18άμηνη φυλακή. "Πλήρωσε" ακριβά τις φιλελεύθερες ιδέες του... Στη φυλακή έγραψε τα αντιστασιακά κείμενα καταγγέλλοντας το καθεστώς. Ένα από τα κείμενα αυτά, το Γράμμα από τη φυλακή, δημοσιεύεται εκτενώς από τα Μέσα Ενημέρωσης του Εξωτερικού ενώ ένα άλλο με τίτλο Η Ελλάδα μου συμπεριλαμβάνεται στην αντιστασιακή έκδοση Νέα Κείμενα που κυκλοφόρησε στην Αθήνα το 1971.
Ήταν το 1972 όταν βγήκε από τη φυλακή.. για λόγους υγείας... αφού οι ιδέες του όσα κι αν ήταν τα βασανιστήρια δεν άλλαξαν καθόλου... Τις ίδιες μάλιστα είχε μέχρι και την ύστατη στιγμή του... Τον Απρίλιο του 1972 κατέφυγε στηΧαϊδελβέργη όπου διδάσκει Ποινικό Δίκαιο χωρίς να σταματήσει ούτε στιγμή τον αντιδικτατορικό του αγώνα.
Μετά την πτώση της Δικτατορίας ο Αλέξανδρος Μαγκάκης επέστρεψε στην Ελλάδα και μετείχε στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας ως υπουργός Δημοσίων Έργων αλλά συνέχισε κανονικά και τα μαθήματα στη Νομική Σχολή.
Πολλοί φοιτητές του τότε θυμούνται πώς ξεκίνησε τον λόγο του..... με μια φράση που έδειξε ξεκάθαρα το μεγαλείο ψυχής και το ελεύθερο πνεύμα του...
"Κύριοι και τώρα συνεχίζουμε από εκεί που μας σταμάτησαν".
Δίχως να αναφερθεί σε όσα πέρασε, δίχως να κατηγορήσει κανέναν...
Όπως είναι φυσικό, την ώρα εκείνη, όλοι σηκώθηκαν και του χάρισαν το πιο δυνατό τους χειροκρότημα... Ενώ υποκλίθηκαν στον μεγάλο καθηγητή τους. Όρθιοι για 15 λεπτά... χειροκροτούσαν ενθουσιασμένοι...Δεν έκρυψε τη συγκίνησή
του, λένε κάποιοι... δάκρυσε μπροστά μας σαν να ήταν κάποιος απλός κι ασήμαντος...
Εξελέγη βουλευτής με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και διετέλεσε υπουργός σε τρεις κυβερνήσεις του (υπό την πρωθυπουργία του Α. Παπανδρέου): Δικαιοσύνης (1982-84, 1984-85, 1985-86), Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων (1987) και, τέλος, αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών (1995). Ήταν μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ποινικού Δικαίου, της Διεθνούς Αμνηστίας, καθώς και της Διεθνούς Ένωσης Νομικών. Είχε συμμετάσχει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καθώς και σε πολλά διεθνή σοσιαλιστικά και επιστημονικά συνέδρια...
"Μεγάλο κεφάλι" τον χαρακτήρισαν νομικοί και πανεπιστημιακοί... "Τεράστιος πολιτικός" είπαν πολλά πολιτικά πρόσωπα... Μιλούσε 3 γλώσσες και μια ακόμα τη βασικότερη από όλες ... τη γλώσσα της ψυχής και της ελευθερίας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου